Ενα αυτοκίνητο είναι απαραίτητο σε όλους μας κι όταν είναι καινούριο είναι μια ιδιαίτερη χαρά. Προσέξτε όμως μήπως η αναβολή της θεραπείας των δοντιών σας στοιχίσει πολύ περισσότερο τελικά. Ενα δόντι που σήμερα φτιάχνεται με ένα σφράγισμα, ίσως αύριο χρειαστεί απονεύρωση, μια ανασύσταση με άξονα και μια στεφάνη ("θήκη") για να το προστατεύσει.
Επίσης αν το δόντι αυτό χαθεί θα χρειαστείτε μια γέφυρα. Ολα αυτά είναι θεραπείες με κόστος πολλαπλάσιο του κόστους ενός σφραγίσματος, απαιτούν πολύ περισσότερο χρόνο, τα παραμελημένα δόντια μπορεί να σας προκαλέσουν πολύ πόνο κι επιβαρύνετε την υγεία του στόματος σας πολύ περισσότερο. Εξάλλου ένα δόντι με ένα μικρό σφράγισμα είναι πολύ πιο "υγιές" από ένα απονευρωμένο δόντι, με άξονες ή οτιδήποτε άλλο.
Σίγουρα μπορείτε και μασάτε με ένα δόντι λιγότερο κι εφόσον είναι πίσω, δεν αλλοιώνεται καν το χαμόγελο σας. Ομως ο οδοντίατρος έχει δίκιο. Το στόμα μας είναι ένα αδιάσπαστο σύνολο διαφορετικών στοιχείων: δόντια, ούλα, γνάθοι, αρθρώσεις, γλώσσα, χείλη.
Ολα αυτά επηρεάζουν κι επηρεάζονται το ένα από το άλλο. Βγάζοντας ένα δόντι χάνεται η ισορροπία του συστήματος, το οποίο δεν θα παραμείνει στατικό αλλά θα προσπαθήσει να ισορροπήσει σε μια νέα κατάσταση.
Το πρώτο που θα συμβεί είναι να στραβώσουν τα διπλανά δόντια, προσπαθώντας να κλείσουν το κενό. Ταυτόχρονα το αντίστοιχο δόντι (πάνω ή κάτω) θα αρχίσει να κατεβαίνει (ή να ανεβαίνει) προς το κενό που δημιουργήθηκε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η αλλαγή στην θέση διαφόρων δοντιών μέσα στο στόμα και των σχέσεων μεταξύ τους, δηλαδή μια σημαντική μεταβολή στη σύγκλειση.
Από εδώ και πέρα, ανάλογα με το πόσο αρμονική ήταν η σύγκλειση μέχρι τώρα ή εμφάνιζε ήδη κάποιες δυσαρμονίες, ενδέχεται να προκύψουν μια σειρά προβλημάτων: φθορές (αποτριβές) κάποιων δοντιών ή και κατάγματα (σπασίματα), πόνοι στις αρθρώσεις της κάτω γνάθου και πρωινό -κυρίως- πιάσιμο των μασητήριων μυών.
Οι μετακινήσεις των δοντιών ίσως έχουν σαν αποτέλεσμα να εμφανιστεί "αραίωμα" κάποιων άλλων, οπότε είναι πιθανή μια αλλαγή και σ' αυτό το ίδιο το χαμόγελο σας.
Φυσικά αντιλαμβάνεστε ότι αν η απώλεια ενός δοντιού μπορεί να περάσει "απαρατήρητη", σε περίπτωση απώλειας και δεύτερου ή και τρίτου το ένα πρόβλημα θα προστεθεί στο άλλο κι οι επιπτώσεις θα είναι πολύ εντονότερες.
Ολα γύρω μας έχουν μια "ημερομηνία λήξης". Επόμενο είναι ότι το ίδιο θα συμβαίνει και στα σφραγίσματα, όσο τεχνικά άρτια κι αν έχουν γίνει. Βέβαια τα υλικά αυτά με τα οποία γίνονται τα σφραγίσματα στα μπροστινά δόντια, οι σύνθετες ρητίνες δηλαδή, εφαρμόστηκαν σχετικά πρόσφατα στην οδοντιατρική.
Σήμερα οι ιδιότητες τους είναι σαφώς βελτιωμένες και βελτιώνονται διαρκώς. Τόσο οι χρωματικές τους ιδιότητες και το ταίριασμα τους με το φυσικό χρώμα των δοντιών είναι πολύ καλύτερα, έχει αυξηθεί η σκληρότητα και η αντοχή τους, όπως και ο χειρισμός τους.
Επίσης σημαντική είναι η πρόοδος στους παράγοντες συγκόλλησης, υγρά δηλαδή με τα οποία κολλάνε αυτές πάνω στο δόντι.
Τα παλιά σας σφραγίσματα, εφόσον έχουν πια αποχρωματιστεί, θα χρειαστούν αντικατάσταση. Μπορείτε όμως να είστε σίγουροι ότι ο χρόνος ζωής τους με τα σημερινά δεδομένα θα είναι πολύ μεγαλύτερος.
Εξαρτάται από την απόσταση μεταξύ τους: αν είναι αρκετά μεγάλη ή υπάρχουν κι άλλες ανωμαλίες στη διάταξη των δοντιών, ο καλύτερος τρόπος είναι η ορθοδοντική θεραπεία.
Αν όμως έχουμε ένα περιορισμένο διάστημα ανάμεσα στους δύο κεντρικούς τομείς, τότε υπάρχει η απλούστατη λύση της αισθητικής αποκατάστασης είτε με συγκόλληση ίδιου χρώματος σύνθετης ρητίνης (το γνωστό "άσπρο" σφράγισμα), είτε με όψεις πορσελάνης. Πρόκειται για λύσεις με άριστα αποτελέσματα, χωρίς πολύπλοκες διαδικασίες.
Αφού διαβάσετε την απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση, θα συμπληρώσω ότι η πρόοδος είναι τόσο σημαντική, που μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε σύνθετες ρητίνες σε σφραγίσματα στα πίσω δόντια με πολύ λιγότερες επιφυλάξεις απ' ότι στο πρόσφατο παρελθόν.
Οι απαιτήσεις μας από τα σφραγίσματα στα πίσω δόντια είναι πολύ μεγαλύτερες απ' ότι στα μπροστινά, μια και με τα δόντια αυτά μασάμε την τροφή μας κι οι δυνάμεις που αναπτύσσονται είναι πολύ μεγαλύτερες από τις δυνάμεις που εφαρμόζονται στα μπροστινά δόντια.
Η αντοχή των σύνθετων ρητινών είναι μεγάλη σήμερα και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις περισσότερες περιπτώσεις. Εκεί που αμφιβάλλουμε για την αντοχή της σύνθετης ρητίνης, έχουμε την άριστη λύση των ένθετων πορσελάνης ή μιας στεφάνης.
Δυστυχώς υποφέρετε από ένα οδοντοφατνιακό απόστημα. Ο πολφός (τα αγγεία και τα νεύρα στο εσωτερικό του δοντιού) έχει νεκρωθεί από κάποια πολύ βαθειά τερηδόνα. Τα μικρόβια έχουν προσβάλλει το οστό γύρω από τη ρίζα, το οποίο στο σημείο αυτό έχει διαλυθεί κι έχει δημιουργηθεί μια κοιλότητα γεμάτη πύον.
Το πύον αυτό δεν έχει από που να φύγει κι έτσι ασκεί μεγάλη πίεση στο οστό, με αποτέλεσμα τον αφόρητο πόνο που νοιώθετε. Ταυτόχρονα εμφανίζεται οίδημα (πρήξιμο) στο ούλο ή και στο μάγουλο της περιοχής που πάσχει.
Σε παραμελημένα αποστήματα το πύον σταδιακά θα ανοίξει διέξοδο μέσα από το οστό και το ούλο, θα δημιουργηθεί ένα συρίγγιο και θα παροχετεύεται (θα ρέει) στο στόμα.
Τα αποστήματα θεραπεύονται αποτελεσματικά από τον οδοντίατρο σας με τη διαδικασία που είναι γνωστή ως απονεύρωση (ενδοδοντική θεραπεία). Η ενδοδοντική θεραπεία έχει άδικα συνδεθεί με πολύ πόνο.
Αυτό που πονάει είναι το απόστημα ή η πολφίτιδα (φλεγμονή του πολφού, όταν αυτός δεν έχει νεκρωθεί ακόμα) και όχι η απονεύρωση, όταν βέβαια γίνει με σωστή τοπική αναισθησία. Τα απονευρωμένα δόντια διατηρούνται πολλά χρόνια στο στόμα, λειτουργώντας άψογα.
Γενικά οι σύγχρονες μέθοδοι ενδοδοντικής θεραπείας μας δίνουν τη δυνατότητα να διατηρήσουμε στο στόμα δόντια ή και ρίζες ακόμα, που παλιότερα θεωρούνταν καταδικασμένα.
Εχετε δίκιο να αναρωτιέστε. Σε πολλά άτομα οι φρονιμίτες είτε δεν βγαίνουν καθόλου είτε βγαίνουν εν μέρει, προβάλλει δηλαδή στο στόμα μονάχα ένα τμήμα τους.
Ο λόγος γι αυτό είναι η έλλειψη χώρου, οπότε είτε εγκλωβίζονται μέσα στο οστούν (έγκλειστοι) είτε παίρνουν λοξή θέση και προβάλλει κάποιο τμήμα τους (ημιέγκλειστοι).
Πρόβλημα δημιουργείται όταν πιέζουν το δόντι μπροστά από αυτούς ή όταν είναι ημιέγκλειστοι οπότε δημιουργείται μια τοπική "παγίδα" μικροβίων και υπολειμμάτων τροφών με αποτέλεσμα συχνές φλεγμονές τοπικά. Η φλεγμονή μπορεί να είναι έντονη με έντονη ευαισθησία στην πίεση, πόνο που αντανακλάει στο αυτί, τοπικό πρήξιμο, ακόμα και πυρετό.
Η αντιμετώπιση της θα γίνει από τον οδοντίατρο σας, ωστόσο για να την αποφύγετε προσπαθείστε να καθαρίζετε την περιοχή όσο καλύτερα μπορείτε. Αν οι προσβολές είναι συχνές θα χρειαστεί να γίνει εξαγωγή του υπαίτιου φρονιμίτη.
SHARE THIS PAGE!